Voeding
De rol van voeding en suppletie
Nu we weten waar de orthomoleculaire geneeskunde in de basis voor staat, richten we ons op de ontwikkeling van de mens en de invloed die onze voeding hierbij heeft. Hierbij gaan we kijken wat de rol van voeding en orthomoleculaire geneeskunde is op veelvoorkomende ziektebeelden en hoe onze keuze hierin een verschil kan maken in onze gezondheid.
Wanneer wij praten over gezonde voeding zullen we terug moeten gaan naar onze verre voorouders. Volgens wetenschappers is ons DNA, de belangrijkste drager van erfelijke informatie, in 35.000 jaar nauwelijks veranderd. Onze genen en ons lichaam zien er nog steeds hetzelfde uit als in de prehistorie. Onze voedingsbehoeften zijn identiek gebleven. Ons lichaam is in de afgelopen paar duizend jaar nauwelijks veranderd, maar ons voedingspatroon des te meer. De allergrootste veranderingen zijn die van de afgelopen decennia. In pakweg veertig jaar kan het menselijk lichaam zich nog niet aangepast hebben aan deze veranderingen
Geconserveerd en bewerkt voedsel is niet bepaald nuttig voor onze gezondheid. Er waren vroeger geen zuivelproducten, alcohol of suiker, laat staan cola, tomatenketchup of chips. De kant-en-klaar maaltijd of de magnetron hadden ze ook nog niet uitgevonden. Vandaag leven wij vooral in steden of verstedelijkte gebieden. We hoeven niet meer te jagen of te verzamelen. Eten zoeken kost ons geen inspanning meer, we laden gewoon ons winkelkarretje vol. Bij de jager-verzamelaars stonden voornamelijk planten, bessen, zaden, bonen en noten op het menu. Het vlees dat zij aten was van wilde beesten, met een gezondere samenstelling in voedingsstoffen. Zee- en riviervis vormde een andere belangrijke voedselbron, rijk aan gezonde vetten (omega-3). Groenten en fruit maakten het grootste deel van de voeding uit.
Pas zo’n 10.000 jaar geleden gaf de mens zijn bestaan van jager-verzamelaar op, eerst in het Nabije Oosten en nadien in andere streken. De mens begon tarwe te kweken en sommige dieren, zoals schapen, geiten en koeien, werden gedomesticeerd.
De mens legde daarmee de bouwstenen voor landbouw en veeteelt. Via de veeteelt begon de mens ook zuivelproducten te gebruiken. Met het gebruik van graan en zuivel ontstonden toen de eerste ‘welvaartsziekten’. Dat leidde tot de grootste sociale revolutie ooit. Deze nieuwe manier van leven verspreidde zich over Europa en een groot deel van de rest van de wereld.
De tweede ingrijpende verandering begon ongeveer 200 jaar geleden met de industrialisatie, een even onomkeerbaar feit als het sedentaire bestaan. De mens was vanaf toen in staat om voedingsstoffen massaal te bewerken. Hij begon voedingswaren zoals meel, suiker en vetten te raffineren en beroofde ze daardoor van essentiële stoffen. Hij voegde ook meer en meer minderwaardige transvetten en geraffineerd zout toe aan voedingswaren. Tijdens bepaalde periodes gebruikte hij massaal pesticiden, antibiotica, hormonen, medicijnen, landbouwchemicaliën, kleurstoffen en conserveringsmiddelen, zonder zich af te vragen wat de gevolgen ervan op langere termijn konden zijn.
Al die nieuwe stoffen hebben ervoor gezorgd dat onze cellen flink in de war zijn geraakt. Ook de toenemende blootstelling aan tal van elektromagnetische velden (onder andere straling van gsm’s, draadloos internet) heeft zijn impact op de gezondheid van de mens. Als je beseft dat het genetisch materiaal van de mens al moeite heeft om zich tijdens een periode van 200.000 jaar aan te passen aan ingrijpende veranderingen in zijn leefomstandigheden, dan is het vrij duidelijk waarom de mens momenteel worstelt met de recente drastische veranderingen in zijn voeding en leefomgeving.
Het is interessant om te zien dat de top 10 van de voedselallergieën veel ‘recent’ geïntroduceerde producten bevat: granen, tarwe, maïs, rijst, mout, rogge en vooral ook zuivelproducten. Wilde dieren wachten niet tot ze zijn gemolken. Onze lichamen in de 21e eeuw zijn dus nog niet gewend aan deze ‘nieuwe’ soorten. Snoep, suiker en al het geconserveerde eten zijn pas van de laatste decennia. Het zal duidelijk zijn dat dit niet erg bevorderlijk is voor onze gezondheid. Wij moeten binnen deze nieuwe situatie opnieuw de weg vinden naar het evenwicht dat de basis vormt van onze gezondheid. Daarvoor moeten we terug naar de essentie: wat hebben onze cellen, organen en weefsels nu werkelijk nodig
Via allerlei trucjes leerde de voedingsindustrie ons de smaak van zoetheid en de geneugten van vetrijke voeding en alcohol kennen. We leerden allerlei verslavingen en gewoonten aan. Het grote assortiment aan beschikbare en betaalbare medicijnen heeft het mogelijk gemaakt om ontstane kwaaltjes bij te sturen, zodat we niet onmiddellijk hoeven te luisteren naar onze inwendig pruttelende motor, maar wanneer dit voortduurt zal het volledig fout lopen.
Supplementen:
Zelfs wanneer de basisvoeding zo gezond mogelijk is, zal men op grond van de huidige wetenschap nog steeds niet goed ten volle kunnen profiteren van de voeding. Er blijven mogelijke absolute tekorten aan sommige nutriënten bestaan. Dit kan te maken hebben met omstandigheden als vervuiling van het milieu, voedseladditieven, de toxische belasting ook door straling en de overbelasting van het lichaam door stress, hetgeen een verhoogd verbruik van micronutriënten tot gevolg heeft.
Een andere belangrijke reden om suppletie te nemen naast de basisvoeding is niet alleen om absolute tekorten op te heffen, maar ook relatieve tekorten voor een verdere verbetering van de lichamelijke conditie en de gezondheid.
Er zijn een viertal oorzaken die het nemen van suppletie nodig maken: zwaardere toxische belasting, verkeerde voeding, weer toenemende kans op infectieuze aandoeningen (immuunsysteem) en overmatige stress.
Let goed op! Ook bij supplementen geldt goedkoop is in de meeste gevallen echt duurkoop.
Laat je goed adviseren door een therapeut.