Orthomoleculaire Natuurgeneeskundige therapie

Epigenetische therapie

Epigenetica heeft alles te maken met ‘boven de genen’ staande factoren. In feite zijn dit alle factoren in de ruime omgeving van de genen die in staat zijn genetische processen te beïnvloeden. Factoren als voeding, beweging of emoties brengen processen op gang die een bijdrage kunnen leveren aan het behoud van gezondheid maar ook aan het ontstaan van ziekte.

1650297267613
H3

Uitgangspunt van de opleiding Epigenetisch Therapeut is de klinische Psycho-Neuro-Endocrino-Immunologie, kortweg kPNI. Binnen de kPNI wordt gekeken naar de interactie tussen psychologische, neurologische, endocrinologische en immunologische processen.

Dit, omdat geen enkel systeem op zichzelf staat en omdat een verstoring op het ene niveau een veranderingen op een ander niveau teweeg kan brengen. Zo zal een virale belasting niet alleen invloed hebben op het afweersysteem maar ook op het hormonale systeem en op de psyche.

Epigenetische therapie houdt in: Het voorkomen en herstellen van ziektebevorderende processen, door gebruik te maken van het werkingsmechanisme van biologische voeding. Basis van deze therapie is voedingsadvies op basis van orthomoleculaire principes en het inzetten van supplementen.

Als Orthomoleculair Epigenetisch Therapeut heb ik inzicht in de verschillende biochemische processen van het lichaam en zet ik een gerichte interventie in  ter bevordering van het zelf genezend vermogen van het menselijk lichaam om ziekteprocessen te voorkomen of te herstellen.

Ziekte en epigenetica

Epigenetica draait om hoe je set aan genen tot uiting komt en de invloed die omgevingsfactoren daarop hebben. Wat zijn die omgevingsfactoren? Dat zijn dingen zoals roken, stress, sporten, het dag- en nachtritme en bewegen. De omgeving kan de werking van genen activeren of uitschakelen.

Zo hebben wetenschappers vastgesteld dat epigenetische mechanismen een factor zijn bij een verscheidenheid van ziekten, waaronder kanker, hart- en vaatziekten en diabetes.
Zij stellen in hun onderzoek dat in 5% van de gevallen de ziekte aan erfelijkheid kan worden toegeschreven.

 

Een concreet voorbeeld

Er komt diabetische 2 veel voor in de familie.

Deze aandoening hoeft niet perse "erfelijk" te zijn. Wat wel overdraagbaar is, de gevoeligheid van de insuline receptoren.

Als je dit weet kun je ook de juiste keuzes maken. Kies je voor een gezonde levensstijl, dan zal deze insuline gevoeligheid nooit tot " uiting" komen.
Ga je ongezond leven, dan heb je veel meer grotere kans(dan iemand zonder erfelijke insuline gevoeligheid) om diabetisch 2 te ontwikkelen. Een epigenetisch therapeut kan deze erfelijkheid herkennen, in kaart brengen en een behandelplan voor maken.

Wij hoeven dus niet rond te lopen met ongemakken onder het mom " het is erfelijk".

(Uitzonderingen uitgesloten).

mag2
website1 (2)